sekîne

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi سَك۪ينَه‎, o da Arapça سَكِينَةٌ‎ (sekīnetün).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /se.ciː.ˈne/
• Heceleme: se‧ki‧ne

Ad

sekîne (belirtme hâli sekîneyi, çoğulu sekîneler) sekine -si

1. gönül rahatlığı

Çekimleme

sekin adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		sekin	sekinler
belirtme		sekini	sekinleri
yönelme		sekine	sekinlere
bulunma		sekinde	sekinlerde
ayrılma		sekinden	sekinlerden
tamlayan		sekinin	sekinlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	sekinim	sekinlerim
	belirtme	sekinimi	sekinlerimi
	yönelme	sekinime	sekinlerime
	bulunma	sekinimde	sekinlerimde
	ayrılma	sekinimden	sekinlerimden
	tamlayan	sekinimin	sekinlerimin
2. tekil	yalın	sekinin	sekinlerin
	belirtme	sekinini	sekinlerini
	yönelme	sekinine	sekinlerine
	bulunma	sekininde	sekinlerinde
	ayrılma	sekininden	sekinlerinden
	tamlayan	sekininin	sekinlerinin
3. tekil	yalın	sekini	sekinleri
	belirtme	sekinini	sekinlerini
	yönelme	sekinine	sekinlerine
	bulunma	sekininde	sekinlerinde
	ayrılma	sekininden	sekinlerinden
	tamlayan	sekininin	sekinlerinin
1. çoğul	yalın	sekinimiz	sekinlerimiz
	belirtme	sekinimizi	sekinlerimizi
	yönelme	sekinimize	sekinlerimize
	bulunma	sekinimizde	sekinlerimizde
	ayrılma	sekinimizden	sekinlerimizden
	tamlayan	sekinimizin	sekinlerimizin
2. çoğul	yalın	sekininiz	sekinleriniz
	belirtme	sekininizi	sekinlerinizi
	yönelme	sekininize	sekinlerinize
	bulunma	sekininizde	sekinlerinizde
	ayrılma	sekininizden	sekinlerinizden
	tamlayan	sekininizin	sekinlerinizin
3. çoğul	yalın	sekini sekinleri
	belirtme	sekinini sekinlerini
	yönelme	sekinine sekinlerine
	bulunma	sekininde sekinlerinde
	ayrılma	sekininden sekinlerinden
	tamlayan	sekininin sekinlerinin

Benzer kelimeler

• sefine, sekinet, sükûnet

Kaynakça

• Al-Maanî