reddiye

Türkçe

Köken

Arapça رَدِّيَةٌ‎ (raddiyetün)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ɾeddiˈje, ɾeddijeˈleɾ
• رديه‎
• Heceleme: red‧di‧ye

Ad

reddiye (belirtme hâli reddiyeyi, çoğulu reddiyeler)

1. Bir düşünceyi, bir doktrini çürütmek için yazılan yazı

Eş anlamlılar

• çürütüm

Çeviriler

çeviriler

• Osmanlı Türkçesi: رديه‎ (ota)

Türetilmiş kavramlar

• reddiyece, reddiyeci, reddiyecik, reddiyeli, reddiyesiz, reddiyeyken, reddiyeyle, reddiyeyse

Kaynakça

• Vikipedi'de reddiye