rúgur

Ayrıca bakınız: rugur

İzlandaca

Köken

Eski Norveççe rugr sözcüğünden, Ana Cermence *rugiz sözcüğünden, Ana Hint-Avrupa dili *wrugʰyo- sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈruː(ɣ)ʏr/

Ad

rúgur e (tamlayan tekil rúgs)

1. çavdar

Çekimleme

rúgur sözcüğünün çekimi

	Tekil (eintala)
	Belirsiz (án greinis)	Belirli (með greini)
Yalın (nefnifall)	rúgur	rúgurinn
Belirtme (þolfall)	rúg	rúginn
Yönelme (þágufall)	rúgi / rúg	rúginum / rúgnum
Tamlayan (eignarfall)	rúgs	rúgsins