objective

İngilizce

Ad

1. (optik) objektif

Ön ad

1. (felsefe) bir yargıya varırken şahsi duygu ve düşüncelerinden etkilenmeyen, tarafsız, nesnel, objektif

   historians try to be objective and impartial.

[2] fiziki olarak mevcut olan, somut

1. a matter of objective fact

[3] (dil bilimi) nesneye dair

[4] (dil bilimi) amaç, hedef

Köken

Latince ob (yolunda) + jacere (atmak)