nass

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi نَصّْ‎, Arapça نَصّْ‎ (naṣṣ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈnass/
• Heceleme: nass

Ad

nass (belirtme hâli nassı, çoğulu nasslar)

1. (İslâm) dogma

Çekimleme

nass adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		nass	nasslar
belirtme		nassı	nassları
yönelme		nassa	nasslara
bulunma		nassta	nasslarda
ayrılma		nasstan	nasslardan
tamlayan		nassın	nassların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	nassım	nasslarım
	belirtme	nassımı	nasslarımı
	yönelme	nassıma	nasslarıma
	bulunma	nassımda	nasslarımda
	ayrılma	nassımdan	nasslarımdan
	tamlayan	nassımın	nasslarımın
2. tekil	yalın	nassın	nassların
	belirtme	nassını	nasslarını
	yönelme	nassına	nasslarına
	bulunma	nassında	nasslarında
	ayrılma	nassından	nasslarından
	tamlayan	nassının	nasslarının
3. tekil	yalın	nassı	nassları
	belirtme	nassını	nasslarını
	yönelme	nassına	nasslarına
	bulunma	nassında	nasslarında
	ayrılma	nassından	nasslarından
	tamlayan	nassının	nasslarının
1. çoğul	yalın	nassımız	nasslarımız
	belirtme	nassımızı	nasslarımızı
	yönelme	nassımıza	nasslarımıza
	bulunma	nassımızda	nasslarımızda
	ayrılma	nassımızdan	nasslarımızdan
	tamlayan	nassımızın	nasslarımızın
2. çoğul	yalın	nassınız	nasslarınız
	belirtme	nassınızı	nasslarınızı
	yönelme	nassınıza	nasslarınıza
	bulunma	nassınızda	nasslarınızda
	ayrılma	nassınızdan	nasslarınızdan
	tamlayan	nassınızın	nasslarınızın
3. çoğul	yalın	nassı nassları
	belirtme	nassını nasslarını
	yönelme	nassına nasslarına
	bulunma	nassında nasslarında
	ayrılma	nassından nasslarından
	tamlayan	nassının nasslarının

Çeviriler

nass

• Arapça: نَصّْ‎ (ar) e (naṣṣ)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: نَصّْ‎

Almanca

Söyleniş

• Heceleme: nass

Ön ad

nass

1. ıslak

Zıt anlamlılar

• trocken