miyan

Vikisözlük sitesinden
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. orta (vasat manasında). [2] meyan, ara, aralık (ör: der-miyân; ortada, arada / miyân-ı güft ü gû; laf arası). [3] bel, kemer yeri (ör: mû-miyân; kıl belli, ince belli). [4] şarkı ve bestelerin üçüncü mısraı.

Köken[değiştir]