mübelliğ

Türkçe

Ad

mübelliğ (belirtme hâli mübelliği, çoğulu mübelliğler)

[1] (din) Tebliğ eden, bildiren, duyuran.

[2] (din) Aynı namazı, imama tâbi olarak kılarken onun aldığı namaz tekbirlerini arka saflardaki cemaate duyuran kimse.

Örnekler

[1] "Dinleri, emirleri ve yasakları koyan Allahü teâlâdır. Mübelliği ise, Allah'ın peygamberidir." (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)

[2] "Mübelliğ olan kimsenin, aynı namazı kılması lâzımdır. Aynı namazı kılmayan, dışardan birinin sesine uyan cemaatin namazları olmaz." (İbni Âbidin)

Köken

Arapça

Kaynakça

• Dini Sözlük (Türkiye Gazetesi)