konumu

Türkçe

Köken

(konu): konu + -mu

(konum): konum + -u

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /conuˈmu/
• Heceleme: ko‧nu‧mu

Ad

konumu

1. konu (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs belirtme tekil çekimi
2. konum (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil