kesel
Türkmence
[değiştir]Ad
[değiştir]kesel
- [1] Hastalık, illet, maraz
Kaynakça
[değiştir]- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Çağatayca
[değiştir]Ad
[değiştir]- [1] Hastalık, illet
Türkçe
[değiştir]Ad
[değiştir]kesel (belirtme hâli keseli, çoğulu keseller)
Köken
[değiştir]- [1] Arapça
Kaynakça
[değiştir]- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.