kav

Türkçe

Ad

kav (belirtme hâli kavı, çoğulu kavlar)

[1] Kav mantarlarından kurutularak elde edilen, çabuk tutuşan, süngerimsi madde

[2] Yılanın deri değiştirirken attığı deri

Köken

[2] Fransızca cave (fr)

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: kav (tr)
• Tatarca: qaw (tt)

Çağatayca

Ad

[1] Kuruyup çevirüp ecvef ve kovuk olan şey

[2] çakmak içün kullanmış kuru ağac tuzu.

Eski Türkçe

Ad

[1] Kav

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kav"