künde

Türkçe

Ad

künde (belirtme hâli kündeyi, çoğulu kündeler)

[1] Suçluların ayağına bağlanan demir halka, köstek

[2] Güreşçinin, hasmını altına alıp bir elini önden, ötekini arkadan geçirerek kilitlemesi

[3] Düzen, tuzak, oyun, hile

[4] (halk ağzı) (Amasya, Iğdır, Kars, Afyonkarahisar ağzı) Ekmek yapmak için ayrılan hamur topağı, beze.

Köken

[1] Farsça

Çağatayca

Ad

[1] Kötük, mücrimlerin el ve ayaklarına urdukları bend

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "künde"