istiğfar

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi استغفر‎, Arapça اِسْتِغْفَر‎ (istiġfar).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /isti‿ˈfaɾ/, /isti‿ˈfaːɾ/
• Heceleme: is‧tiğ‧far

Ad

istiğfar (belirtme hâli istiğfarı, çoğulu istiğfarlar)

1. tövbe etme
2. (din) Tanrı'dan suçlarının bağışlanmasını dileme

   “Peygamber Efendimiz (asm) kendileri istiğfara devam etmiş, ümmetini de teşvik etmiştir.” (Buhârî)

   “Muhakkak kötü arzular kalbime gelir de bu yüzden günde yetmiş defa istiğfar ederim.” (Müslim)

Çekimleme

istiğfar adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		istiğfar	istiğfarlar
belirtme		istiğfarı	istiğfarları
yönelme		istiğfara	istiğfarlara
bulunma		istiğfarda	istiğfarlarda
ayrılma		istiğfardan	istiğfarlardan
tamlayan		istiğfarın	istiğfarların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	istiğfarım	istiğfarlarım
	belirtme	istiğfarımı	istiğfarlarımı
	yönelme	istiğfarıma	istiğfarlarıma
	bulunma	istiğfarımda	istiğfarlarımda
	ayrılma	istiğfarımdan	istiğfarlarımdan
	tamlayan	istiğfarımın	istiğfarlarımın
2. tekil	yalın	istiğfarın	istiğfarların
	belirtme	istiğfarını	istiğfarlarını
	yönelme	istiğfarına	istiğfarlarına
	bulunma	istiğfarında	istiğfarlarında
	ayrılma	istiğfarından	istiğfarlarından
	tamlayan	istiğfarının	istiğfarlarının
3. tekil	yalın	istiğfarı	istiğfarları
	belirtme	istiğfarını	istiğfarlarını
	yönelme	istiğfarına	istiğfarlarına
	bulunma	istiğfarında	istiğfarlarında
	ayrılma	istiğfarından	istiğfarlarından
	tamlayan	istiğfarının	istiğfarlarının
1. çoğul	yalın	istiğfarımız	istiğfarlarımız
	belirtme	istiğfarımızı	istiğfarlarımızı
	yönelme	istiğfarımıza	istiğfarlarımıza
	bulunma	istiğfarımızda	istiğfarlarımızda
	ayrılma	istiğfarımızdan	istiğfarlarımızdan
	tamlayan	istiğfarımızın	istiğfarlarımızın
2. çoğul	yalın	istiğfarınız	istiğfarlarınız
	belirtme	istiğfarınızı	istiğfarlarınızı
	yönelme	istiğfarınıza	istiğfarlarınıza
	bulunma	istiğfarınızda	istiğfarlarınızda
	ayrılma	istiğfarınızdan	istiğfarlarınızdan
	tamlayan	istiğfarınızın	istiğfarlarınızın
3. çoğul	yalın	istiğfarı	istiğfarları
	belirtme	istiğfarını	istiğfarlarını
	yönelme	istiğfarına	istiğfarlarına
	bulunma	istiğfarında	istiğfarlarında
	ayrılma	istiğfarından	istiğfarlarından
	tamlayan	istiğfarının	istiğfarlarının

Üst kavramlar

• (din): af dileme; dua
• (tövbe etme): dönme

Alt kavramlar

• (din): seyyid'ül istiğfar

Sözcük birliktelikleri

• istiğfar etme, tövbe istiğfar

Türetilmiş kavramlar

• istiğfarca, istiğfarcı, istiğfarken, istiğfarla, istiğfarlı, istiğfarsa, istiğfarsız

Çeviriler

din

• Arapça: اِسْتِعْفَر‎ (ar) e (istiʿfar)
• Osmanlı Türkçesi: استعفر‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "istiğfar" maddesi