imkânı

Türkçe

Köken

imkân + -ı

Söyleniş

IPA^(anahtar): /im.kʲaː.ˈnɯ/

Heceleme: im‧kâ‧nı

Ad

imkânı

1. imkân (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

Deyimler

imkânı bulunmak, imkânı yok