ilinmek
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
- [1] Tutulmak
- [2] Yakalanmak
Tarihçe[değiştir]
turña kuş tüşnekiŋe konmiş, tuymatın tuzakka ilinmiş [turna kuşu tüneğine konmuş, anlamadan tuzağa yakalanmış] Irk Bitig, (900 yılından önce)
tiken tonıġ ildi [diken giysiye takıldı], tiken toŋa ilindi [a.a.], ékki neŋ birle ilişdi [iki şey birbirine takıldı], ol meniŋ birle topık ilişdi [o benimle topuk takıştı (boy ölçüştü)]Kaşgarî, (Divan-i Lugati't-Türk, 1073)
iler tutar [rabıtalı]Ahmed Vefik Paşa, (Lehce-ı Osmani, 1876)
Köken[değiştir]
Eski Türkçe il- "takılmak, tutmak, yakalamak" fiilinden evrilmiştir.
Ek açıklama[değiştir]
Türkçenin temel fiillerinden biri olduğu halde, güncel dilde yalın hali sadece iler tutar deyiminde kullanılır.
Benzer sözcükler[değiştir]
iler tutar, ilinmek
Bu maddeye gönderenler[değiştir]
ilgi (ilgeç, ilginç), ilik2, ilinek, ilinti, iliş- (ilişki), ilmik, ülkü