hurûf

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حروف‎, o da Arapça حُرُوف‎ (ḥurūf, “harfler”).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /hu.ˈɾuːf/
• Heceleme: hu‧rûf

Ad

hurûf

1. (eskimiş): harfler

Kelime birliktelikleri

• (İslâm): hurûf-u mukattaa

Türetilmiş kavramlar

• (din): Hurûfilik