heedless

English

Köken

heed + -less

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈhiːdləs/

Ön ad

heedless (karşılaştırma more heedless, üstünlük most heedless)

1. aldırışsız, aldırmayan, dikkatsiz, ehemmiyet etmeyen, gaflet içinde, önemsemeyen

   zıt anlamlısı: heedful

   Sing we joyous, all together, heedless of the wind and weather. — Hep birlikte rüzgâra ve havaya aldırmadan neşeli şarkılar söyleyelim.

Türetilmiş kavramlar

• heedlessly, heedlessness