hasretmek

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi [Madde?] sözcüğünden devralındı, Arapça حَصْر‎ (ḥaṣr) sözcüğünden, حَصَرَ‎ (ḥaṣara) sözcüğünden. Morfolojik olarak: hasr + etmek.

Eylem

hasretmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi hasreder)

1. Bir şeyin bütününü birine, bir şeye ayırmak, vermek.

Çekimleme

Bu kavram çekim tablosuna ihtiyaç duymaktadır. Lütfen eklenmesine yardımcı olun ve sonrasında {{çtisteniyor}} şablonunu kaldırın.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hasretmek" maddesi
• Nişanyan Sözlük'te: hasretmek maddesi