haşmet

Türkçe

Köken

Arapça حِشْمَة‎ (ḥişme)

Söyleniş

• Heceleme: haş‧met

Ad

haşmet (belirtme hâli haşmeti, çoğulu haşmetler)

1. görkem

Türetilmiş kavramlar

• haşmetçe, haşmetken, haşmetle, haşmetli, haşmetse, haşmetsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "haşmet"
• Vikipedi'de haşmet