İçeriğe atla

hâlî

Vikisözlük sitesinden

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. Tenhâ. Boş. Sahipsiz. Issız. İçinde bir şey olmama.

Halî Hâl ile, vaziyet ile. Tavra âit. şimdiki. Hâle mensub. Halî Gamsız, kedersiz, gailesiz, dertsiz. Evlenmemiş erkek, bekâr adam.

Hali' Boşanmış erkek, zevcesini şer'an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia'dır.) İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız. Kovulmuş. Soyulmuş.

Halî' Ailesinden ayrılan kimse. Kurt.

Köken[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]