İçeriğe atla

geymek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

geymek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi geyer) geymek (belirtme hâli geymeği, çoğulu geymekler)

  1. (halk ağzı) (Düziçi, Düzce, Bolu, Kıbrıs, Zonguldak, Hatay, Ordu, Rize ağzı) (Diyarbakır, Erzurum, Şanlıurfa, Kırşehir, Uşak, Artvin ağzı) Giymek.
  2. (halk ağzı) (Ordu ağzı) gevşemek


Kaynakça

[düzenle]

Zeynep Korkmaz, Türkiye Türkçesinin Temeli Oğuz Türkçesinin Gelişimi, TDK Yayınları, ISBN 978-975-16-2559-5, Ankara: TDK, 2013, sayfa: 167