geymek

Türkçe

Eylem

geymek geymek (belirtme hâli geymeği, çoğulu geymekler)

[1] (halk ağzı) (Düziçi, Düzce, Bolu, Kıbrıs, Zonguldak, Hatay, Ordu, Rize ağzı) (Diyarbakır, Erzurum, Şanlıurfa, Kırşehir, Uşak, Artvin ağzı) Giymek.

[2] (halk ağzı) (Ordu ağzı) gevşemek

Köken

[1] Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "geymek"

Zeynep Korkmaz, Türkiye Türkçesinin Temeli Oğuz Türkçesinin Gelişimi, TDK Yayınları, ISBN 978-975-16-2559-5, Ankara: TDK, 2013, sayfa: 167