geymek

Türkçe

Eylem

geymek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi geyer) geymek (belirtme hâli geymeği, çoğulu geymekler)

1. (halk ağzı) (Düziçi, Düzce, Bolu, Kıbrıs, Zonguldak, Hatay, Ordu, Rize ağzı) (Diyarbakır, Erzurum, Şanlıurfa, Kırşehir, Uşak, Artvin ağzı) Giymek.
2. (halk ağzı) (Ordu ağzı) gevşemek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "geymek" maddesi

Zeynep Korkmaz, Türkiye Türkçesinin Temeli Oğuz Türkçesinin Gelişimi, TDK Yayınları, ISBN 978-975-16-2559-5, Ankara: TDK, 2013, sayfa: 167