gül-bâm

Vikisözlük sitesinden

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

[değiştir]

  1. eskiden tekkelerde âyin sırasında, saraylarda muayyen merâsim sırasında hep bir ağızdan yüksek sesle okunan ilahi veya dua.

Köken[değiştir]

{{k|farsça