İçeriğe atla

fırlatmak

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

fırlatmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi fırlatır) fırlatmak -ır

[1] hızla atmak, bulunduğu yerden dışarı atmak
Kalemi kâğıdı fırlatıp yatağıma koştum. - A. Kabaklı

Kaynakça

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]