İçeriğe atla

ezen

Vikisözlük sitesinden

Çağatayca

[düzenle]
  1. Dudak
  2. kenar, yan, taraf.

Türkçe

[düzenle]

ezen (belirtme hâli ezeni, çoğulu ezenler)

  1. (halk ağzı) Ezan

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.