enmek

Türkçe

Eylem

enmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi ener)

[1] (halk ağzı) (Düziçi, Diyarbakır, Zonguldak, Şanlıurfa, Bartın, Karabük, Rize, Ordu, Kırşehir, Artvin ağzı) İnmek.

[2] (halk ağzı, kuşlar) (Kütahya ağzı) İnmek (kuşu).

Köken

[1] Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "enmek"

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

[1] Şaşmak