dalalet

Ayrıca bakınız: delalet

Türkçe

Köken

Arapça ضَلَالَة‏ (ḍalāle)

Söyleniş

• Heceleme: da·la·let

Ad

1. doğru yoldan ayrılma, “sapınç, sapkınlık
   • Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler.” - M. K. Atatürk.

Türetilmiş kavramlar

• dalaletçe, dalaletken, dalaletle, dalaletli, dalaletse, dalaletsiz

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "dalalet"