biçak

Çağatayca

Ad

[1] Iyne, ibre, suzen

[2] zinet

[3] araiş

[4] içerisi kabaklı ve köfteli hamurdan dört köşeli bir nevi çörek.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkmence

Ad

biçak

[1] Çok, gayet çok, haddinden fazla, aşırı dercede