belet

Türkmence

belet

[1] Birini, bir yeri veya herhangi bir şeyi iyi bilen, tanıyan adam; aşina, bilgili, uyanık

[2] Kılavuz, yol gösteren kimse

[3] Bilen, tanıyan, vâkıf: İstanbul'a belet değilim

[4] Bilinen, belli, öğrenilen, bellenmiş: Mesele belet oldu.