asalet

Türkçe

[a·sa:·let]

Köken

Arapça

Ad

asalet (belirtme hâli asaleti, çoğulu asaletler) -ti

1. (toplum bilimi) soyluluk

   Fakat çilekeş kadının asaletini biliyorum. - N. F. Kısakürek

2. (toplum bilimi) asillik
3. bir görevi yüklenmiş olma, o görevin sahibi olma, vekillik karşıtı
4. (edebiyat) yazıda veya sözde bayağı söz ve deyim bulunmaması durumu

Çeviriler

çeviriler

• Fince: aateli (fi), aatelisto (fi), aateluus (fi)
• İngilizce: nobility (en)
• İspanyolca: raíz (es) d
• İsveççe: adel (sv), adelskap (sv)
• Kürtçe: esalet (ku)
• Rusça: знатность (ru) (znatnostʹ), родовитость (ru) (rodovitostʹ), благородство (ru) (blagorodstvo),

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "asalet" maddesi