antikite

Türkçe

Söyleniş

[an·ti·ki·te]

Köken

Fransızca

Ad

antikite (belirtme hâli antikiteyi, çoğulu antikiteler)

1. (zaman) eskilik
2. (tarih) İlk Çağ

Çeviriler

çeviriler

• Fince: muinaisaika (fi)
• Fransızca: antiquité (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "antikite" maddesi