afi

Türkçe

Ad

afi (belirtme hâli afiyi, çoğulu afiler)

1. (argo) Gösteriş, çalım, caka

Köken

1. Pontus Rumcası afē (dokunuş, el becerisi)

Deyimler

afi atmak, afi kesmek, afi sökmek

Türetilmiş kavramlar

1. afili

Kaynakça

• Nişanyan Sözlük'te: afi maddesi
• Aktunç, Hulki (2001). Büyük Argo Sözlüğü, YKY, İstanbul. ISBN 975-363-864-7

Zazaca

Eylem

afi

1. afiyen (eylem) sözcüğünün emir kipi ikinci tekil şahıs çekimi

Zıt anlamlılar

• meafi