adave

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عداوه‎ (adâve), Arapça عَدَاوَة‎ (ʿadāve)

Ad

adave (belirtme hâli adaveyi, çoğulu adaveler)

1. düşmanlık

Eş anlamlılar

• adavet