Sözüçetin

Türkçe

Köken

Sözü + çetin

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sø.zy.t͡ʃe ˈtin/
• Heceleme: Sö‧zü‧çe‧tin

Özel ad

Sözüçetin (belirtme hâli Sözüçetin'i), çoğulu Sözüçetinler

1. Bir soyadı.

   „Ağabeyi gibi sevdiği (kaza sırasında içinde bulunduğu aracın sahibi) Metin Sözüçetin, yardımseverliğinin en yakın tanığı.“

Çekimleme

Sözüçetin adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Sözüçetin	—
belirtme		Sözüçetin'i	—
yönelme		Sözüçetin'e	—
bulunma		Sözüçetin'de	—
ayrılma		Sözüçetin'den	—
tamlayan		Sözüçetin'in	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Sözüçetin'im	—
	belirtme	Sözüçetin'imi	—
	yönelme	Sözüçetin'ime	—
	bulunma	Sözüçetin'imde	—
	ayrılma	Sözüçetin'imden	—
	tamlayan	Sözüçetin'imin	—
2. tekil	yalın	Sözüçetin'in	—
	belirtme	Sözüçetin'ini	—
	yönelme	Sözüçetin'ine	—
	bulunma	Sözüçetin'inde	—
	ayrılma	Sözüçetin'inden	—
	tamlayan	Sözüçetin'inin	—
3. tekil	yalın	Sözüçetin'i	—
	belirtme	Sözüçetin'iyi	—
	yönelme	Sözüçetin'iye	—
	bulunma	Sözüçetin'ide	—
	ayrılma	Sözüçetin'iden	—
	tamlayan	Sözüçetin'inin	—
1. çoğul	yalın	Sözüçetin'imiz	—
	belirtme	Sözüçetin'imizi	—
	yönelme	Sözüçetin'imize	—
	bulunma	Sözüçetin'imizde	—
	ayrılma	Sözüçetin'imizden	—
	tamlayan	Sözüçetin'imizin	—
2. çoğul	yalın	Sözüçetin'iniz	—
	belirtme	Sözüçetin'inizi	—
	yönelme	Sözüçetin'inize	—
	bulunma	Sözüçetin'inizde	—
	ayrılma	Sözüçetin'inizden	—
	tamlayan	Sözüçetin'inizin	—
3. çoğul	yalın	Sözüçetin'i —
	belirtme	Sözüçetin'iyi —
	yönelme	Sözüçetin'iye —
	bulunma	Sözüçetin'ide —
	ayrılma	Sözüçetin'iden —
	tamlayan	Sözüçetin'inin —

Türetilmiş kavramlar

• Sözüçetin'ce,
• Sözüçetin'ken,
• Sözüçetin'le,
• Sözüçetin'se,
• Sözüçetinci,
• Sözüçetincik,
• Sözüçetinli,
• Sözüçetinsiz