Neuhochdeutsch

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: neuhochdeutsch

Almanca[değiştir]

Köken[değiştir]

Neu + hochdeutsch

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): [ˈnɔɪ̯hoːxˌdɔɪ̯t͡ʃ]
  • (dosya)
  • Heceleme: Neu‧hoch‧deutsch

Özel ad[değiştir]

Neuhochdeutsch n (tamlayan hâli Neuhochdeutsch veya Neuhochdeutschs, çoğulu yok)

  1. (dil bilimi) Yeni Yüksek Almanca
    Neuhochdeutsch ist die hochdeutsche Sprache seit etwa 1350 oder dem 15. Jahrhundert. — Yeni Yüksek Almanca 1350'lerden veya 15. asırdan beriki Yüksek Almancadır.
    • „Die deutsche Sprachentwicklung wird heute bezeichnet und periodisiert mit Althochdeutsch (750–1050), Mittelhochdeutsch (1050–1350) und Neuhochdeutsch (ab 1350).“ — Almanca dilinin gelişimi artık Eski Yüksek Almanca (750–1050), Orta Yüksek Almanca (1050–1350) ve (1350'den itibaren) Yeni Yüksek Almanca olarak anılıyor ve dönemlere ayrılıyor.[1]
    • „Die ältere Sprachgeschichtsforschung teilte die Geschichte der deutschen Sprache nach historischen Aspekten in die Abschnitte Althochdeutsch (von den Anfängen bis 1100), Mittelhochdeutsch (1100-1500) und Neuhochdeutsch (1500 bis zur Gegenwart).“ — Daha eski dil tarihi araştırmaları, Alman dilinin tarihini tarihî yönlere göre (başlangıçtan 1100'e kadar) Eski Yüksek Almanca, Orta Yüksek Almanca (1100-1500) ve (1500'den günümüze kadar) Yeni Yüksek Almanca bölümlerine ayırmıştır.[2]
    • „Das Hochdeutsche teilt man wieder ein in Althochdeutsch 750 bis 1100, Mittelhochdeutsch 1100–1500 und Neuhochdeutsch 1500 bis Gegenwart.“ — Yüksek Almanca yine 750'den 1100'e kadar Eski Yüksek Almanca, 1100'den 1500'e kadar Orta Yüksek Almanca ve 1500'den günümüze kadar Yeni Yüksek Almanca olmak üzere ikiye ayrılır.[3]
    • „Nachprüfung ergibt, daß tatsächlich fast alle mittelhochdeutschen kurzen Vokale in offenen Silben im Neuhochdeutschen gedehnt werden…“ — Yapılan incelemeler, Yeni Yüksek Almancada açık hecelerdeki Orta Yüksek Almanca kısa sesli harflerin neredeyse tamamının aslında uzatılmış olduğunu gösteriyor...[4]
    • „Die Eigenentwicklung der Deutschen Komponente gegenüber dem Neuhochdeutschen zeigt sich bereits im Wortschatz.“ — Yeni Yüksek Almanca ile karşılaştırıldığında Almanca bileşeninin kurum içi gelişimi, kelime hazinesinde zaten açıkça görülmektedir.[5]
    • „Etwas anderes war angesichts der Tatsache, daß das Jiddisch sich ohnehin vom Mittel- und nicht vom Neuhochdeutsch herleitete, und angesichts der eigenwilligen Entwicklung, die es im Osten genommen hatte, ohnehin sinnlos.“ — Yahudi Almancasının Yeni Yüksek Almancadan değil, Orta Almancadan türediği ve doğuda gösterdiği kendine has gelişme göz önüne alındığında, bunun dışındaki herhangi bir şey mânâsız kalır.[6]
    • „Der Wandel vom synthetischen zum analytischen Sprachbau setzt sich im Neuhochdeutschen fort und ist auch am veränderten Kasusgebrauch abzulesen.“ — Sentetik dil yapısından analitik dil yapısına geçiş Yeni Yüksek Almancada da devam etmekte ve değişen harf kullanımında da görülmektedir.[7]

Kısaltmalar[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

  1. Der Brockhaus Literatur: Schriftsteller, Werke, Epochen, Sachbegriffe., 2004, sahife 554
  2. Ludwig Boyer: Das Prunk-ABC-Buch für Maximilian I.: Österreichs älteste Fibel (um 1466). Eine pädagogisch-didaktische Studie., 2004, sahife 97
  3. Richard Wagner: Einführung in das Studium der deutschen Sprache. Leipzig, 1914, sahife 10
  4. Walter Porzig: Das Wunder der Sprache. Probleme, Methoden und Ergebnisse der modernen Sprachwissenschaft. Dritte Auflage. Francke, Bern/München 1962, sahife 287.
  5. Roland Gruschka (2013). Westjiddisch an Rhein und Main und im übrigen Europa, 15-40, alıntı: 18, Klartext.
  6. Salcia Landmann (1988). Jiddisch – Das Abenteuer einer Sprache, 83., Ullstein.
  7. Karsten Schröder (1992). Neuhochdeutsch: Durchbruch zur deutschen Standardsprache, 45-47, alıntı: 46.

Ek okumalar[değiştir]