Eignung
Almanca[değiştir]
Ad[değiştir]
Eignung d (tamlayan hâli Eignung, çoğulu Eignungen)
- [1] işe yarama, uygunluklar
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: Eig‧nung, çoğulu Heceleme: Eig‧nun‧gen
Eş anlamlılar[değiştir]
Karşıt anlamlılar[değiştir]
- [1] Untauglichkeit
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- [1] Eignungstest
Köken[değiştir]
- Orta Yüksek Almanca eigenunge „temlik“, 17. asırda „tahsisat“ olarak kullanılmış, „elverişlilik, ehliyet, kabiliyet“ ve „adama“ manaları 19. asırda eklenmiştir.[1]
Kaynakça[değiştir]
- ↑ Etymologisches Wörterbuch des Deutschen (Almancanın etimolojik sözlüğü), Wolfgang Pfeifer), genişletilmiş 2. baskı, Deutscher Taschenbuch Verlag, München, 1993, ISBN 3-423-03358-4, kelime „eignen“