Eignung
Almanca
[değiştir]Ad
[değiştir]Eignung d (tamlayan hâli Eignung, çoğulu Eignungen)
- [1] işe yarama, uygunluklar
Söyleniş
[değiştir]Heceleme
[değiştir]- Heceleme: Eig‧nung, çoğulu Heceleme: Eig‧nun‧gen
Eş anlamlılar
[değiştir]Karşıt anlamlılar
[değiştir]- [1] Untauglichkeit
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]- [1] Eignungstest
Köken
[değiştir]- Orta Yüksek Almanca eigenunge „temlik“, 17. asırda „tahsisat“ olarak kullanılmış, „elverişlilik, ehliyet, kabiliyet“ ve „adama“ manaları 19. asırda eklenmiştir.[1]
Kaynakça
[değiştir]- ↑ Etymologisches Wörterbuch des Deutschen (Almancanın etimolojik sözlüğü), Wolfgang Pfeifer), genişletilmiş 2. baskı, Deutscher Taschenbuch Verlag, München, 1993, ISBN 3-423-03358-4, kelime „eignen“