Bab

Çağatayca

Ad

[1] Yümn, sâdet, fâl, hayr, münasib-u niku

[2] asitane, mürad, kapu, dervaze ve işik, cihet.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.