Abbas
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Arapça عباس (“kaşlarını çatan kişi, evcilleştirilmemiş aslan”), o da عبس (“kaş çattı, surat astı”).
Söyleniş
[düzenle]Özel ad
[düzenle]Abbas (belirtme hâli Abbas'ı)
- Bir erkek ismi.
- "Yola çıkacak kimse" anlamındaki Abbas yolcu deyiminde geçen söz
Çekimleme
[düzenle]Abbas adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Abbas | — | |
| belirtme | Abbas'ı | — | |
| yönelme | Abbas'a | — | |
| bulunma | Abbas'ta | — | |
| ayrılma | Abbas'tan | — | |
| tamlayan | Abbas'ın | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Abbas'ım | — |
| belirtme | Abbas'ımı | — | |
| yönelme | Abbas'ıma | — | |
| bulunma | Abbas'ımda | — | |
| ayrılma | Abbas'ımdan | — | |
| tamlayan | Abbas'ımın | — | |
| 2. tekil | yalın | Abbas'ın | — |
| belirtme | Abbas'ını | — | |
| yönelme | Abbas'ına | — | |
| bulunma | Abbas'ında | — | |
| ayrılma | Abbas'ından | — | |
| tamlayan | Abbas'ının | — | |
| 3. tekil | yalın | Abbas'ı | — |
| belirtme | Abbas'ıyı | — | |
| yönelme | Abbas'ıya | — | |
| bulunma | Abbas'ıda | — | |
| ayrılma | Abbas'ıdan | — | |
| tamlayan | Abbas'ının | — | |
| 1. çoğul | yalın | Abbas'ımız | — |
| belirtme | Abbas'ımızı | — | |
| yönelme | Abbas'ımıza | — | |
| bulunma | Abbas'ımızda | — | |
| ayrılma | Abbas'ımızdan | — | |
| tamlayan | Abbas'ımızın | — | |
| 2. çoğul | yalın | Abbas'ınız | — |
| belirtme | Abbas'ınızı | — | |
| yönelme | Abbas'ınıza | — | |
| bulunma | Abbas'ınızda | — | |
| ayrılma | Abbas'ınızdan | — | |
| tamlayan | Abbas'ınızın | — | |
| 3. çoğul | yalın | Abbas'ı — | |
| belirtme | Abbas'ıyı — | ||
| yönelme | Abbas'ıya — | ||
| bulunma | Abbas'ıda — | ||
| ayrılma | Abbas'ıdan — | ||
| tamlayan | Abbas'ının — | ||
İlgili kavramlar
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "Abbas" maddesi