İçeriğe atla

ڭ

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: ك

Osmanlı Türkçesi

[düzenle]

Köken 1

[düzenle]

Harf

[düzenle]

ڭ (ŋ) (ortada ـڭـ, sonda ـڭ)

  1. Osmanlı alfabesindeki 27. harf. گ (gef) harfinden sonra ve ل (lam) harfinden sonra gelir.
Ayrıca bakınız
[düzenle]

ا (elif)‎, ب (be)‎, پ (pe), ت (te), ث (se)‎, ج (cim)‎, چ (çim), ح (ha)‎, خ ()‎, د (dal)‎, ذ (zel)‎, ر (ra)‎, ز (ze)‎, ژ (je), س (sin)‎, ش (şın)‎, ص (sad), ض (dad), ط (), ظ (), ع ('ayın), غ (gayın)‎, ف (fe)‎, ق (kaf)‎, ك (kef), گ (gef), ڭ (ŋ), ل (lam)‎, م (mim)‎, ن (nun)‎, و (vav)‎, ه (he)‎, ی (ye)

Köken 2

[düzenle]

Son ek

[düzenle]

ـڭ (-ıŋ veya -iŋ veya -uŋ veya -üŋ)

  1. -ın, -in, -un, -ün (ilgi eki)
    هركس‍ بر دردی واردر.
    Herkesin bir derdi vardır.

Köken 3

[düzenle]

Son ek

[düzenle]

ـڭ ()

  1. -n (2. tekil şahıs iyelik eki)
    بو س‍ﻨﯔ ﻗﻠﻤ.
    Bu senin kalemin.