شبهه
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Arapça شُبْهَة (şübhe), شَبِهَ (şebihe, “benzemek”) eyleminin mastarı, ش ب ه (ş b h) kökünden türemiştir.
Ad[değiştir]
شبهه (şübhe)
Çekimleme[değiştir]
شبهه (şübhe) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | شبهه şübhe |
شبههلر şübheler |
| belirtme | شبههیی şübheyi |
شبههلری şübheleri |
| yönelme | شبههیه şübheye |
شبههلره şübhelere |
| bulunma | شبههده şübhede |
شبههلرده şübhelerde |
| ayrılma | شبههدن şübheden |
شبههلردن şübhelerden |
| tamlayan | شبههنڭ şübhenin |
شبههلرڭ şübhelerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | شبههم şübhem |
شبههلرم şübhelerim |
| 2. tekil (senin) | شبههڭ şübhen |
شبههلرڭ şübhelerin |
| 3. tekil (onun) | شبههسی şübhesi |
شبههلری şübheleri |
| 1. çoğul (bizim) | شبههمز şübhemiz |
شبههلرمز şübhelerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | شبههڭز şübheniz |
شبههلرڭز şübheleriniz |
| 3. çoğul (onların) | شبههسی şübhesi شبههلری şübheleri | |
Uğradığı değişimler[değiştir]
- Türkçe: şüphe