بلاغت
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
بلاغت (belâgat)
- belâgat, kusursuz söz söyleme
Çekimleme[değiştir]
بلاغت (belâgat) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | بلاغت belâgat |
بلاغتلر belâgatlar |
| belirtme | بلاغتی belâgatı |
بلاغتلری belâgatları |
| yönelme | بلاغته belâgata |
بلاغتلره belâgatlara |
| bulunma | بلاغتده belâgatta |
بلاغتلرده belâgatlarda |
| ayrılma | بلاغتدن belâgattan |
بلاغتلردن belâgatlardan |
| tamlayan | بلاغتڭ belâgatın |
بلاغتلرڭ belâgatların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | بلاغتم belâgatım |
بلاغتلرم belâgatlarım |
| 2. tekil (senin) | بلاغتڭ belâgatın |
بلاغتلرڭ belâgatların |
| 3. tekil (onun) | بلاغتی belâgatı |
بلاغتلری belâgatları |
| 1. çoğul (bizim) | بلاغتمز belâgatımız |
بلاغتلرمز belâgatlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | بلاغتڭز belâgatınız |
بلاغتلرڭز belâgatlarınız |
| 3. çoğul (onların) | بلاغتی belâgatı بلاغتلری belâgatları | |