بدحال
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
بد (bed, “kötü”) + حَال (ḥāl, “durum”).
Ön ad[değiştir]
بدحال (bedhâl)
Ad[değiştir]
بدحال (bedhâl)
Çekimleme[değiştir]
بدحال (bedhâl) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | بدحال bedhâl |
بدحاللر bedhâller |
| belirtme | بدحالی bedhâli |
بدحاللری bedhâlleri |
| yönelme | بدحاله bedhâle |
بدحاللره bedhâllere |
| bulunma | بدحالده bedhâlde |
بدحاللرده bedhâllerde |
| ayrılma | بدحالدن bedhâlden |
بدحاللردن bedhâllerden |
| tamlayan | بدحالڭ bedhâlin |
بدحاللرڭ bedhâllerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | بدحالم bedhâlim |
بدحاللرم bedhâllerim |
| 2. tekil (senin) | بدحالڭ bedhâlin |
بدحاللرڭ bedhâllerin |
| 3. tekil (onun) | بدحالی bedhâli |
بدحاللری bedhâlleri |
| 1. çoğul (bizim) | بدحالمز bedhâlimiz |
بدحاللرمز bedhâllerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | بدحالڭز bedhâliniz |
بدحاللرڭز bedhâlleriniz |
| 3. çoğul (onların) | بدحالی bedhâli بدحاللری bedhâlleri | |
Uğradığı değişimler[değiştir]
- Türkçe: bed-hal