آداب

Osmanlı Türkçesi

Ad

آداب (âdâb)

1. Çoğul ad çekimi. edepler, terbiyeler

[2] yol yordam

Yazılışlar

آداب‎

Köken

Arapça

Urduca

Köken

Arapça'dan Farsça'ya, Farsça'dan Urduca'ya geçmiştir

Söyleyiş

• IPA^(anahtar): /ɑː.d̪ɑːb/

Heceleme: آ‧داب

Ünlem

آداب (ādāb)

[1] selam

[2] merhaba

Ad

1. ادب kelimesinin çoğulu;

   selamlama

   görgü kuralları, edep

   saygı