έχω
 |
Ayrıca bakınız: ἔχω |
Yunanca
[düzenle]Köken
[düzenle]Eski Yunanca ἔχω (ékhō) sözcüğünden devralındı.[1]
Söyleniş
[düzenle]Ses (dosya)
Eylem
[düzenle]έχω (écho) (geçmiş zaman είχα, edilgen yok)
- sahip olmak
- Έχω δύο μήλα. — İki elmam var.
- Έχω πονοκέφαλο. — Başım ağrıyor. (bire bir çevirisi: Baş ağrım var.)
- Έχεις μολύβι; — Kurşun kalemin var mı?
- olmak
- Έχει κρύο σήμερα. — Bugün soğuk.
- hissetmek
- Τι έχεις; Γιατί κλαις; — Neyin var? Niye ağlıyorsun?
- (dil bilgisi, yardımcı eylem) perfect (tamamlanmış) ve imperfect (tamamlanmamış) zamanları kurar: έχω + nonfinite (bitimsiz) hâldeki eylem
- Έχω διαβάσει. — Okudum.
- Είχα το δει. — Onu görmüştüm.
Türetilmiş kavramlar
[düzenle]- αντέχω (antécho)
- απέχω (apécho)
- διακατέχω (diakatécho)
- εμπεριέχω (emperiécho)
- εισέχω (eisécho)
- ενέχω (enécho)
- εξέχω (exécho)
- επέχω (epécho)
- έχοντες (échontes)
- έχων (échon)
- κατέχω (katécho)
- κατέχοντες (katéchontes)
- μετέχω (metécho)
- παρέχω (parécho)
- παραέχω (paraécho)
- περιέχω (periécho)
- προέχω (proécho)
- προκάτοχος (prokátochos)
- προσέχω (prosécho)
- συμμετέχω (symmetécho)
- υπερέχω (yperécho)
- συνέχω (synécho)
İfadeler, atasözleri:
- έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα (écho ta mátia mou dekatéssera)