örüntüne

Türkçe

Köken

örüntün + -e

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.ty.ˈne/
• Heceleme: ö‧rün‧tü‧ne

Ad

örüntüne

1. örüntü (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. yönelme tekil
   2. ikinci tekil şahıs yönelme tekil