örüntünden

Türkçe

Köken

örüntü + -nden

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.tyn.ˈden/
• Heceleme: ö‧rün‧tün‧den

Ad

örüntünden

1. örüntü (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. ayrılma tekil
   2. ikinci tekil şahıs ayrılma tekil