örüntünün

Türkçe

Köken

örüntü + -nün

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.ty.ˈnyn/
• Heceleme: ö‧rün‧tü‧nün

Ad

örüntünün

1. örüntü (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs tamlayan tekil