örüntünü

Türkçe

Köken

örüntü + -nü

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.ty.ˈny/
• Heceleme: ö‧rün‧tü‧nü

Ad

örüntünü

1. örüntü (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. ikinci tekil şahıs belirtme tekil