örüntülerime

Türkçe

Köken

örüntülerim + -e

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.ty.ɫe.ɾi.ˈme/
• Heceleme: ö‧rün‧tü‧le‧ri‧me

Ad

örüntülerime

1. örüntü (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs yönelme çoğul çekimi