öncecilik
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
öncecilik (belirtme hâli önceciliği, çoğulu öncecilikler)
- [1] Bir şeyi başkalarından önce yapma işi, inisiyatif.
- [2] Önde gelme işi.
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "öncecilik" maddesi
öncecilik (belirtme hâli önceciliği, çoğulu öncecilikler)