çekin

Ayrıca bakınız: Çekin

Türkçe

Ad

çekin

[1] çeki (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Söyleniş

IPA^(anahtar): /t͡ʃeˈcin/

Heceleme

Heceleme: çe‧kin

Köken

çeki + -n

Ad

çekin (belirtme hâli çekini, çoğulu çekinler)

[1] (fizik, kimya) Çekirdeğin ağırlığını veren artı yüklü merkezî taneciği

Söyleniş

IPA^(anahtar): t͡ʃeˈcin, t͡ʃecinˈleɾ

Heceleme

Heceleme: çe‧kin

Çeviriler

proton — bakınız proton

Kaynakça

• Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

Çağatayca

Ad

[1] Omuz, çimenzar, sebze

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.