İçeriğe atla

çeç

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: cec

Çağatayca

[düzenle]
[1] Balık, ağ, dam

Mayaca

[düzenle]

çeç

  1. çiy

Kaynakça

[düzenle]
  • Tahsin Mayatepek Raporları

Türkçe

[düzenle]

çeç (belirtme hâli çeci, çoğulu çeçler)

[1] tahıl yığını
[2] (halk ağzı) (Giresun ağzı) En dış kabuğu çıkarılmış kabuklu fındık

Köken

[düzenle]
[1] Farsça

Atasözleri

[düzenle]
[1] Nisan yağar sap olur, mayıs yağar çeç olur

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Zazaca

[düzenle]

çeç n

  1. kabuğundan ayırtılmış meyvelerin kabuk kısmı